Logboek van een schrijfster (5)

Mireille Geus

Een logboek is een boekwerk waarin gebeurtenissen worden bijgehouden. Oorspronkelijk was het een verslag aan boord van een vaartuig waarin de metingen van de log stonden – de snelheidsmetingen. Die gegevens waren van groot belang voor de positiebepaling. Later werden in het logboek alle gebeurtenissen vermeld die van enig belang waren. Ook de gebeurtenissen die niet direct met de navigatie verband hielden.

Waar ben ik?

Veel thuis aan het werk, aan de keukentafel, vanwege COVID-19. Soms ga ik wel naar mijn werkplek, het fort, maar daar delen we de toiletten en de ene dag zie ik dat gezamenlijke gebruik van kranen, bril, deurklinken en lichtknop meer zitten dan de andere dag.

Waar was ik?

De vakantie in de Belgische Ardennen was geweldig! En daarna in Drenthe ook weer. Steeds opnieuw is het een bevestiging dat mooie dingen zien ook met jezelf te maken heeft, met je instelling. Of je nou in Nederland, België, Italië of op Curaçao bent: als je er oog voor hebt is het overal prachtig.

Wat heeft dat allemaal met mij te maken?

Veel, eigenlijk. Nu de herfst definitief is ingetreden en mijn zomerkleren weer zijn opgeruimd, ga ik weer meer naar binnen. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Ik denk na over wat ik de afgelopen maanden gedaan heb, over welke invloed de pandemie had op mijn leven.

Mijn dagen met Niets, mijn boek voor kinderen dat net uit is, gaat over de pandemie en over de gevolgen ervan op kinderen. Ik schreef het tijdens de lockdown aan mijn keukentafel, en terwijl ik het schreef, ervoer ik heel duidelijk dat ik weg kan zakken, minder afspraken, minder inkomsten, minder ander werk, óf dat ik op zoek kan gaan naar positiviteit, naar kracht, naar energie, naar vrolijkheid. Dat is een keuze.

En nu?

Tijdens deze nieuwe gedeeltelijke lockdown, waar de herfst en het binnen zitten bij komen, probeer ik weer dichter bij dat elan te komen. 

Hoe ga ik verder?

Net las ik dat het Van Gogh Museum de brieven van Vincent van Gogh laat zien. Ik ga er nu niet naartoe, omdat ik er met het openbaar vervoer heen moet en het geen noodzaak is. Maar ik laat me inspireren door de inhoud van een brief.

In die brief beschrijft Van Gogh dat tekenen net een ijzeren muur is: aan de ene kant van die muur staat wat je kunt en aan de andere kant staat wat je wilt bereiken. Door te tekenen zou je die twee met elkaar kunnen verbinden.

Als ik nou eens begin met het woord ‘tekenen’ door ‘schrijven’ te vervangen?

Vorige
Vorige

Logboek van een schrijfster (6)

Volgende
Volgende

Logboek van een schrijfster (4)